Wat is ADHD?
ADHD (attention deficit hyperactivity disorder) komt bij ongeveer 1 op de 20 kinderen voor. Het is een stoornis waarbij concentratie niet of slechts korte tijd mogelijk is. De aandacht kan niet goed vast gehouden worden en als gevolg hiervan is het lastig om taken te volbrengen. Ook is er een bepaalde mate van overactiviteit en impulsiviteit.
Bij peuters is kenmerkend dat ze vaak angstig zijn, problemen hebben met communicatie en interactie en zich slecht lijken te gedragen. Ook kunnen ze onoplettend lijken, ze zitten te friemelen of zijn ongedurig. Er is sprake van een bepaalde mate van ongeduld. Als de kinderen wat ouder zijn, bewegen ze vaak voortdurend de benen en handen of zitten wederom te friemelen met de handen. Ze kunnen vergeetachtig en slordig zijn. Meestal zijn ze echter niet agressief.
Kinderen met ADHD gedragen zich vaak alsof ze niet luisteren of er met hun gedachten niet bij zijn. Het is lastig om aanwijzingen op te volgen en taakjes af te maken. Er wordt al met een volgende taak begonnen, voor de vorige is afgemaakt. Ze kunnen ook last krijgen van een laag gevoel van eigenwaarde, neerslachtigheid, angsten of in de pubertijd afzetten tegen gezag. Hier kunnen ook driftbuien, ongeduld en een lage frustratiedrempel bij komen kijken.
De diagnose ADHD is gebaseerd op het aantal, de frequentie en de ernst van het voorkomen van de symptomen. Ook dienen de symptomen voor te komen in twee verschillende omgevingen, zoals bijvoorbeeld thuis en op school. De diagnose kan moeilijk te stellen zijn, omdat de situatie beoordeeld wordt door de observant. Wat de een wel zou bestempelen als een symptoom voor ADHD, zou de ander misschien nog niet beoordelen als een symptoom voor ADHD.
De behandeling van ADHD bestaat uit het bieden van structuur en regelmaat in de thuissituatie. Ook kan een schoolinterventieplan en aangepaste opvoedingsmethoden behulpzaam zijn. Geneesmiddelen die gebruikt worden zijn psychostimulantia (stimulerende middelen). Methylfenidaat wordt het vaakst voorgeschreven. Mogelijke bijwerkingen van methylfenidaat zijn verminderde eetlust, slapeloosheid, neerslachtigheid, hoofdpijn, buikpijn en hoge bloeddruk. Aandachtsproblemen en gedragssymptomen kunnen met onder meer clonidine, op amfetamine gebaseerde geneesmiddelen, antidepressiva en angstremmende middelen behandeld worden.
De aandachtsproblemen houden bij ADHD vaak aan, maar de impulsiviteit en hyperactiviteit neemt meestal wat af naarmate de kinderen ouder worden. De meeste adolescenten en volwassenen leren omgaan met de problemen die zij ervaren met ADHD. Eigenwaarde, angststoornissen, neerslachtigheid en moeite met het aanleren van sociaal aanvaardbaar gedrag kunnen wel lastig blijven.
Wat is de oorzaak?
Er is nog geen eenduidige visie voor de oorzaak van ADHD. Er wordt gesproken over een erfelijke aanleg, maar er is nog niet ontdekt welk gen hiervoor dan verantwoordelijk is. ADHD wordt gezien als een gedragsstoornis. Hierdoor wordt verondersteld dat de hersenen een rol spelen bij ADHD. De regelfuncties van de hersenen zorgen ervoor dat je eigen gedrag kunt regelen en besturen. Bij kinderen met ADHD zou dit minder goed werken. Door problemen met het werkgeheugen kan er minder goed onthouden worden. De rem op het eigen gedrag werkt verminderd, waardoor ze hun eigen gedrag moeilijker kunnen stoppen. En schakelen is lastiger, waardoor het moeilijker zou zijn om gedrag aan een situatie aan te passen.
Ook zou de verhouding van de neurotransmitters dopamine en noradrenaline in de hersenen niet goed zijn. Dopamine heb je nodig om denkprocessen te plannen, naast doelgericht handelen en je emoties te reguleren. Een tekort in dopamine maakt het dan lastiger om belangrijke informatie en minder belangrijke informatie te scheiden en de kern uit informatie te halen. Noradrenaline helpt om in actie te komen. Te veel noradrenaline zorgt er dan voor dat er teveel spanning opgezocht gaat worden.
Zelfgenezend vermogen
Zowel homeopathie als natuurgeneeskunde stimuleren het zelfgenezend vermogen. Er wordt een prikkel aan het systeem gegeven, zodat deze zelf de onbalans kan herstellen.
ADHD en homeopathie
Bij homeopathie gebeurd dit door de klachten en symptomen van de cliënt in kaart te brengen en zoekt de homeopaat het homeopathisch middel wat bij gezonde mensen (door proeven) dezelfde klachten en symptomen teweeg gebracht heeft. Hierbij wordt ook een deel karakter meegenomen. Homeopathische middelen zijn sterk verdunt en geschud, dit noemen ze een potentie. Dit zorgt voor weinig bijwerkingen. Ook wordt de eventuele oorzaak van de ADHD (indien bekend) meegenomen, waardoor de klacht verbeterd/verdwijnt en behandeling niet langer meer nodig is. De homeopathische korrels neem je vaak maar één keer in en ze smaken zoet.
Er zijn diverse homeopathische middelen bij adhd mogelijk. Het is echter niet raadzaam om deze te gebruiken zonder begeleiding van een gediplomeerd homeopaat. Gekeken wordt onder andere naar de rusteloosheid/hyperactiviteit van het kind, verlaagde concentratie en eventuele bijzondere symptomen daarbij. Er bestaat dus niet maar één homeopathisch middel tegen adhd. Er zijn meerdere middelen die affiniteit hebben met hyperactiviteit en concentratieproblemen. De homeopaat kijkt daarom welk middel specifiek bij het klachtenpatroon van jouw kind past.
ADHD en natuurgeneeskunde
Bij natuurgeneeskunde brengen we ook de klachten en symptomen van de cliënt in kaart. Natuurgeneeskunde gaat echter uit van een verstoring in de input- verwerking- output van het lichaam. Dit betekent dat we (voeding)stoffen opnemen uit onze omgeving, deze verwerken en dat wat we niet gebruiken weer uitscheiden als afvalstoffen. Wanneer ergens in deze processen iets niet goed gaat, ontstaan klachten. In geval van adhd is er mogelijk een verstoring in de prikkelverwerking. Informatie komt niet voldoende binnen en/of wordt niet voldoende verwerkt. De spijsvertering is voornamelijk verantwoordelijk voor het bepalen of informatie opgenomen wordt in het systeem of juist langs je heen gaat. Bij ADHD is het daarom belangrijk om de spijsvertering te ondersteunen. Dit kan door middel van kruiden. Ieder kruid heeft zijn eigen specifieke werking. Er wordt door de natuurgeneeskundige een kruidenrecept gemaakt, specifiek voor de situatie van jouw kind. Kruiden worden 3x per dag ingenomen, ongeveer een half uur voor de maaltijd voor optimaal effect.
Daarnaast is er in de natuur sprake van elementen, welke verbonden zijn aan natuurkwaliteiten. Elk mens heeft deze natuurkwaliteiten in zich. Het maakt dat we meer introvert of extrovert zijn. Meer gevoelsmens of logica. Bij ADHD wordt de beweging naar warm heel duidelijk gezien in de mate van hyperactiviteit en te weinig beweging naar droog door het moeilijk vinden om te focussen. De kruiden kunnen ook op deze processen ondersteunend werken, waardoor de tegenbeweging naar koud en droog makkelijker gemaakt kan worden. Hierdoor kan je kind meer interne rust en focus ervaren.
Er zijn ook diverse natuurgeneeskundige middelen (kruiden) bij adhd mogelijk. Het is wederom niet raadzaam om deze te gebruiken zonder begeleiding van een gediplomeerd natuurgeneeskunde. Er bestaat niet maar één natuurgeneeskundig middel (kruid) tegen adhd. Er zijn meerdere kruiden die affiniteit hebben met hyperactiviteit en concentratieproblemen en er zijn ook meerdere kruiden die de benodigde natuurkwaliteiten in zich hebben. De natuurgeneeskundige kijkt welke kruiden specifiek bij de klacht(en) van jouw kind passen.
Afspraak maken
Wil je samen aan de slag? Maak dan een afspraak.
